دهقان، شقایق (زاده‎ی 4 اسفند 1357، آلمان)

شقایق دهقان در 17 سالگی و با شرکت در کلاس‌های عروسک‌گردانی فرهنگ‌سرای امیرکبیر، قدم به عرصه‌ی هنر گذاشت و دو سال بعد با یک گروه تئاتر عروسکی همکاری نمود.

او همزمان با فعالیت در حوزه‌ی نمایش، به نوشتن متن برای برنامه‌ی کودک روی آورد و پس از مدتی با ایفای نقش در مجموعه‌ای برای گروه کودک قدم به عرصه‌ی تصویر گذاشت.

دهقان در تله‌فیلم‎های «گنجینه‌ی جواهر پشته» (1390) و «شرف خانواده‌ی فاضل» (1393) بازی کرده است.

مجموعه‌های طنزی چون «بیست» (1377)، «مثل زندگی» (1379)، «پاورچین» (1381)، «کوچه‌ی اقاقیا» (1382)، «شب‌های برره» (1384)، «باغ مظفر» (1385)، «شب می‎گذرد» (1387)، «مرد هزارچهره» (1387)، «مسافران» (1388)، «زن‌بابا» (1389)، «ساختمان پزشکان» (1390)، «نون و ریحون» (1389)، «مسیر انحرافی» (1391)، «دزد و پلیس» (1391)، «مهرآباد» (1392)، «پژمان» (1392)، «یادداشت‎های یک زن خانه‎دار» (1393) و «سربه راه» (1393) در کارنامه‌ی هنری دهقان به چشم می‌خورد.

وی همچنین در فیلم‌های سینمایی «زیر نور ماه» (1379)، «سیندرلا» (1380) و «آتیش‌بازی» (1392) حضور داشته است.

شقایق دهقان همسر محراب قاسم‎خانی نویسنده و طراح صحنه‎ی کشورمان است.