پس از سحرگاه نوزدهم، بسیاری از اطبای حاذق شهر برای مداوای حضرت امیرالمؤمنین(ع) در خانه ایشان جمع شدند، اما پس از مدتی از طبابت و برخاستن مولا از بستر ناامید شدند.
فرزندان حضرت علی(ع) در آخرین ساعات عمر مبارک پدرشان، در کنار بستر پدرشان جمع شدند. امام علی (ع) پس از زمانی که بیهوش شدند، در حالی چشم باز کردند که امام حسن (ع) میگریست. قطرات اشک بر صورت امام علی ریخت و حضرت به هوش آمدند و فرمودند: "ای فرزندم! چرا گریه میکنی؟ همانا بعد از من تو را به زهر ستم شهید میکنند و برادرت حسین را به تیغ شمشیر به شهادت میرسانند. به پدر و مادر خود ملحق میشوید."
حضرت علی (ع) در اواخر شب ۲۱ رمضان به شهادت رسیدند و فرزندانشان حضرت امام حسن (ع) و امام حسین(ع) پس از غسل و کفن بر ایشان نماز خواندند و شبانه پیکر مطهر امام (ع) را به سرزمین نجف آوردند و دفن کردند.
در این شبهای عزیز و گرانقدر از همه شما مومنان روزهدار ملتمس دعا هستیم.
بیشتر بخوانید و ببینید:
م ه