رضا فیاضی: به من "ملّی" می‌گویند

رضا فیاضی در گفت‌وگو با آی‌فیلم حقایقی از زندگی شخصی‌اش را فاش کرد.

عبدالرضا فیاضی، پس از اخذ مدرک دیپلم، به بازیگری در تئاتر و فیلم‌های کوتاه پرداخت و کارگردانی تئاتر را نیز تجربه کرد. او در سال ۱۳۵۵ با ایفای نقش در مجموعه‌ی «گلباران» به کارگردانی رضا بابک، قدم به عرصه‌ی تلویزیون گذاشت.  سپس در فیلم «چریکه‌ی تارا» (۱۳۵۷) ساخته‌ی بهرام بیضایی حضور پیدا کرد و در کنار بازیگری مدیریت صحنه را نیز عهده‌دار شد.

این هنرمند، به عنوان مجری در چندین برنامه‌ی تلویزیونی حضور یافت؛ و در کنار بازیگری، در زمینه‌ی مدیریت صحنه، عروسک‌گردانی، نویسندگی و کارگردانی نمایش عروسکی و کارهای رادیویی نیز فعال است.

فیاضی بازیگری و کارگردانی مجموعه‌هایی چون «قصه‌های کوچه‌ی ما» (۱۳۶۶)، «بازنشستگی» (۱۳۷۱)، «یک تابلو، یک حماسه» (۱۳۷۵-۱۳۷۳)، «از تو به یک اشاره» (۱۳۸۱)، «پسرخاله‌ها» (۱۳۸۱) و «پشت صحنه» (۱۳۸۱) را در کارنامه‌‌ی هنری‌اش دارد.

وی در مجموعه‌هایی چون «قصه‌های تابه‌تا» (۱۳۷۴-۱۳۷۳)، «پهلوانان نمی‌میرند» (۱۳۷۶-۱۳۷۴)، «گالری ۹» (۱۳۷۶)، «ورثه‌ی آقای نیکبخت» (۱۳۷۸)، «نوروزی‌ها» (۱۳۷۹)، «دیوانه در شهر» (۱۳۸۱)، «باغچه‌ی مینو» (۱۳۸۲)، «روزگار قریب» (۱۳۸۶)، «آواز در باران» (۱۳۸۷)، «تبریز در مه» (۱۳۸۹)، «کلاه پهلوی» (۱۳۹۱)، «مثل من، مثل تو» (۱۳۹۱)، «بچه‌های نسبتاً بد» (۱۳۹۲)، «نوشدارو» (۱۳۹۲)، «راه شیری» (۱۳۹۳) و «کیمیا» (۱۳۹۴) بازی کرده است.

وی همچنین در فیلم‌های «مجسمه» (۱۳۷۱)، «روسری آبی» (۱۳۷۳)، «روز واقعه» (۱۳۷۳)، «ارابه‌ی مرگ» (۱۳۷۵)، «آسمان پرستاره» (۱۳۷۸)، «در به درها» (۱۳۸۳)، «سبز کوچک» (۱۳۸۶)، «مینی‌بوس» (۱۳۸۹)، «خنده در باران» (۱۳۹۰) و «یوسف هور» (۱۳۹۱) به نقش‌آفرینی پرداخته‌ است.

از تألیفات او می‌توان به آثاری چون «ت مثل تئاتر»، «بانوی نیلوفر»، «بازیگر» و «قصه‌های آسیه‌آباد» اشاره کرد.

ب س / س م