حاتمی‌کیا: فیلم‌های من با جریان سینما نمی‌خواند

ابراهیم حاتمی‌کیا، کارگردان نام آشنای کشورمان، از اثرگذاری فیلم‌هایش در جامعه گفت.

ابراهیم حاتمی‌کیا، فارغ‌التحصيل فيلمنامه‌نويسی از دانشكده‌ی سينما و تئاتر دانشگاه هنر است. وی فعاليت در سينما را از سال ۱۳۵۹ با نوشتن فیلمنامه و کارگردانی فیلم‌های کوتاه و مستند در فضای جبهه و جنگ آغاز کرد.

او در سال ۱۳۶۴ نخستین فیلم بلندش را با نام «هویت» کارگردانی کرد. فیلم «دیده‌بان» (۱۳۶۷) دومین تجربه‌ی سینمایی‌ حاتمی‌کیا به شمار می‌آید که برایش جایزه‌ی ویژه‌ی هیات داوران هفتمین جشنواره‌ی فیلم فجر را به ارمغان آورد.

از جمله برجسته‌ترین آثار این کارگردان سرشناس کشورمان، می‌توان به فیلم‌های «مهاجر» (۱۳۶۸)، «از کرخه تا راین» (۱۳۷۱)، «خاکستر سبز» (۱۳۷۲)، «برج مینو» (۱۳۷۴)، «آژانس شیشه‌ای» (۱۳۷۶)، «روبان قرمز» (۱۳۷۷)، «ارتفاع پست» (۱۳۸۰)، «به رنگ ارغوان» (۱۳۸۳)، «به‌نام پدر» (۱۳۸۴)، «چ» (۱۳۹۱) و «بادیگارد» (۱۳۹۴) اشاره کرد.

او همچنین در فیلم‌های سینمایی چون «دعوت» (۱۳۸۷)، «زندگی خصوصی آقا و خانم میم» (۱۳۹۰) و «بوی پیراهن یوسف» (۱۳۷۴) به عنوان بازیگر به ایفای نقش پرداخته است.

گفتنی است حاتمی‌کیا، تاکنون، موفق به کسب سه سیمرغ بلورین از جشنواره‌ی فیلم فجر برای کارگردانی فیلم‌های «آژانس شیشه‌ای»، «روبان قرمز» و «به رنگ ارغوان» و نیز یک سیمرغ بلورین برای فیلمنامه‌ی «آژانس شیشه‌ای» شده است.

ص.گ/ ا.ا