روزی روزگاری تاریخ انقضا ندارد

چرا مردم سریال «روزی روزگاری» را همچنان تماشا می کنند و تکرارش را هم می بینند؟ و چرا به تماشای تکرار تکرارش هم می نشینند؟!

به گزارش آی فیلم به نقل از ایران آنلاین، محسن محمدی منتقد و نویسنده به بهانه پخش سریال روزی روزگاری از آی فیلم به نقد و بررسی این سریال پرداخت:

«همه چیز در وهله اول برخاسته از ذهن خلاق و خارق العاده نویسنده و کارگردانی است به نام امرالله احمدجو. در پس هر پلان سریال روزی روزگاری می توان تفکر و طراحی را رصد کرد. به جزئیات هم اندیشیده شده، ریزه کاری ها هم لحاظ شده و برای طراحی یک سکانس کوچک، ساعت ها فکر شده است. احمدجو از هیچ نکته ای فروگذار نکرده و چیزی را زیر سبیلی رد نکرده است. اصولا جذابیت های سریال روزی روزگاری بیشتر از آن که معطوف به قصه اصلی اش باشد سوار بر جزئیات است؛ جزئیاتی که در طراحی و به تصویر کشیدن شان نهایت خلاقیت، حوصله و هوشمندی به کار رفته است.
احمدجو با مطالعه و تسلط کامل بر مناسبات فردی و اجتماعی اتمسفری که قصه خود را در بستر آن روایت می کند، خرده فرهنگ های برقرار در این پهنه جغرافیایی را به شدت زیبا و چشم نواز در پیش روی مخاطب قرار می دهد. بر مبنای چنین تصویرسازی هنرمندانه ای است که بیننده برای چند دقیقه متوالی محو تماشای چگونگی ساختن قالب از رد پای گل آقا (با بازی مرحوم حسین پناهی) بر روی زمین توسط رفعت خان یا همان خان خله (شادروان انوشیروان ارجمند) می شود، بدون آن که متوجه گذر زمان باشد. یا مثلا نحوه سوخت جمع کردن مراد بیگ یا درمانی که خاله لیلا سر فرصت و با طمانینه بر روی نعش نیمه جان او انجام می دهد و یا چپقی که قلی خان نه با کبریت که به مدد یک ذره بین می گیراند.

احمدجو در مقام نویسنده فیلمنامه سریال روزی روزگاری در شخصیت پردازی کاراکترهایش نیز به شدت هوشمندانه عمل کرده است. او حتی گاهی به عمد شخصیت های قصه اش را به تیپ نزدیک نموده، اما اختصاص تکیه کلامی خاص و ویژگی های رفتاری ویژه برای هر کاراکتر، هر یک را دارای شناسنامه و هویت مستقل کرده است. کاراکترهایی مانند حسام بیگ (محمود پاک نیت)، بسیم (محمد فیلی)، مخور (صدرالدین حجازی) و حتی خاله لیلا (ژاله علو) همگی به تیپ نزدیک می شوند، بدون آن که در ورطه تکرار و کلیشه بغلتند و کارکردهای خود را از دست بدهند.
سریال روزی روزگاری مخزنی از دیالوگ های فاخر، بدیع و درخشان است که نظیرشان در کمتر اثر نمایشی دیگری (فیلم و سریالش توفیری ندارد) به گوش رسیده. به یاد بیاورید سکانسی را که حسام بیگ از بازرگان (مرحوم منوچهر حامدی) می پرسد: «این دروغ هایی که میگی راسته؟!» و بعد، چه زیبا و گوش نواز طرز کار دوربین فیلمبرداری را به او آموزش می دهد یا صحنه ای را که قلی خان (با بازی ماندگار شادروان جمشید لایق) یک مونولوگ بی نظیر و به یادماندنی را قبل از مرگش به زبان می آورد در پیوند با گذشته و خاستگاهش.

سریال روزی روزگاری پر است از خلاقیت و نوآوری در حوزه روایت قصه، شخصیت پردازی، تصویربرداری و چیدمان سکانس ها، برآمده از ذهن توانا، غنای فکری، نگاه متفاوت و تسلط حرفه ای کارگردانش امرالله احمدجو. احمدجو در مقوله شخصیت پردازی کاراکترها نیز بسیار موفق است؛ همه خاکستری و ملغمه ای از خوبی ها و بدی ها. نه می توان تمام و کمال دوستشان داشت و نه از بیخ و بن ازشان متنفر بود. دارای نقاط قوت و ضعف به شکل توامان. همه چیز بر مدار اعتدال و واقع گرایی. حتی کاراکتر مخور (با بازی صدرالدین حجازی) هم نفرت انگیز نیست و قضا را ببین، گاهی میزان مظلومیتش حس همدردی مخاطب را با او برمی انگیزاند.
روزی روزگاری حاصل ریاضت و کوشش عاشقانه کارگردان و عواملی است که از جان و دل کار کرده اند و اثری نمایشی را سامان داده اند، خاطره انگیز و ماندگار که تاریخ انقضایی برای جذابیت هایش نمی توان متصور شد. تلویزیون باید قدر امثال امرالله احمدجو را بیشتر بداند و بسترهای لازم را برای فعالیت دوباره چنین نویسندگان و کارگردانان خلاقی فراهم آورد. حیف است که نویسنده و کارگردان خوش فکر و چیره دستی چون او خانه نشین باشد و دستش از امکانات و فرصت ها کوتاه.
سریال روزی روزگاری این شب ها روی آنتن شبکه آی فیلم است؛ شبکه خاطره سازی که یکی از بهترین های تلویزیون در سه دهه اخیر را در معرض دید مخاطبان پرشمار خود قرار داده است.»

سریال «روزی روزگاری»، هر روز ساعت ۱۷:۰۰ از آی‌فیلم فارسی پخش و در ساعت ۰۱:۰۰ بامداد و ۰۹:۰۰ صبح روز بعد بازپخش می‌شود.

بیشتر بخوانید:

روزی روزگاری چگونه ساخته شد؟

در انتظار یک سریال خاطره‌انگیز باشید

صفحه اختصاصی سریال «روزی روزگاری»

خاطره محمود جعفری از «روزی روزگاری»

احمدجو: بیشتر بازیگران از قبل انتخاب شدند

امرالله احمدجو و انتخاب بازیگران «روزی روزگاری»

اختصاصی: روز و روزگاری که "آتش تقی‌پور" قزاق بود

حقایقی درباره سریال «روزی روزگاری» که نمی‌دانستید

بیابان‌گردی خاله لیلا و مرادبیگ

مرور خاطرات امرالله احمدجو با روزی روزگاری