فرازی از زندگینامه امام هادی (ع)

ميلاد دهمين طلايه‏‌دار پاكى و هدايت، امام على ‏النقى الهادی (علیه السلام) بر تمامی مسلمانان و پيروانشان مبارک باد.

تولد امام دهم شيعيان حضرت امام علی النقی (ع) را نيمه ذيحجه سال 212 هجری قمری نوشته اند. پدر آن حضرت، امام محمد تقی جوادالائمه (ع) و مادرش سمانه از زنان درست کردار پاکدامنی بود.

نام آن حضرت - علی - کنيه آن امام همام "ابوالحسن" و لقبهای مشهور آن حضرت "هادی" و "نقی" بود. حضرت امام هادی (ع ) پس از پدر بزرگوارش در سن 8 سالگی به مقام امامت رسيد و دوران امامتش 33 سال بود.

حضرت علی النقی (ع) برای نشر احکام اسلام و آموزش و پرورش و شناساندن مکتب و مذهب جعفری و تربيت شاگردان و اصحاب گرانقدر گامهای بلند برداشت .

ایشان علاوه بر تعليم و تعلم و نگاهبانی فرهنگ اسلامی در مدينه، لحظه ای از آشنا کردن مردم به حقايق مذهبی از دست نمی‌داد. و در امر به معروف و نهی از منکر و مبارزه پنهان و آشکار با خليفه ستمگر وقت - يعنی متوکل عباسی - کوشا بودند.

به همين جهت بود که مخالفان آن حضرت به متوکل خليفه زمان خود نامه ای خصومت آميز نوشتند و همین نامه‌ها باعث تبعید اما به شهر سامرا شد.

امام هادی (ع) در مدت 20 سال زندگی در سامرا به صورتهای مستقيم و غير مستقيم از جانب متوکل عباسی دچار آزار و اذیت شدند اما این آزارها باعث نشد امام (ع) از ترویج دین و تربیت شاگردان دست بکشند.

دوران امامت امام هادی (ع) 33 است و ایشان در سن 41 سالگی و در سال 254 در شهر سامراء به شهادت رسيدند.

ص.گ/ ا.ا