هاشم‌پور، جمشید (زاده‌ی 3 فروردین 1323، تهران)

جمشید هاشم‌پور، با نام هنری جمشید آریا، در تهران متولد شد. وی فعالیت در سینما را از سال 1347 با بازی در فیلم «جهنم سفید» به کارگردانی ساموئل خاکچیان آغاز کرد. وی پس از انقلاب، یک نقش مهم را در فیلم «نقطه‎ضعف» (1362) را با سر تراشیده بازی کرد که این شمایل خاص او به‌سرعت مورد توجه فیلم‌سازان قرار گرفت؛ به‎طوری که وی در همان‎سال و با همان‎شمایل، در چند فیلم دیگر بازی کرد. اما نقطه‎اوج این جلوه‎ی منحصربه‌فرد، در فیلم «تاراج» (1363)، ساخته‎ی ایرج قادری شکل گرفت، و هاشم‌پور با بازی در نقش زینال بندری، یکی از محبوب‌ترین و جذاب‌ترین قهرمان‌های سینمای ایران را خلق کرد.

وی در سال 1379 بازی تحسین‌برانگیزی در فیلم «مسافر ری» از خود به نمایش گذاشت. بازی بسیار خوب او در فیلم‎های «آواز قو» (۱۳۷۹)، «سفر به فردا» (۱۳۸۰)، «قارچ سمی» (۱۳۸۰) و «واکنش پنجم» (۱۳۸۱) نشان از رویکرد سخت‌گیرانه‌ی هاشم‌پور دارد.

از جمله افتخارات این هنرمند، می‌توان به دریافت دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای فیلم «هیوا» (1377) از هفدهمین جشنواره‎ی فیلم فجر اشاره کرد. وی همچنین برای ایفای نقش در فیلم «استشهادی برای خدا» (1386)، نامزد دریافت سیمرغ بلورین از جشنواره‎ی فیلم فجر شد.

او در فیلم‌هایی چون «مادر» (1368)، «دلشدگان» (1370)، «مزرعه پدری» (1382)، «گلوگاه شیطان» (۱۳۸۹)، «غریبه» (۱۳۹۱)، «هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند» (1392)، «کلاشینکف» (1392) و «روزگاری عشق و خیانت» (1392) به نقش‌آفرینی پرداخته‌ است.