شیخی، جمیله (زاده‌ی 8 اردیبهشت 1309، زنجان_درگذشت 3 خرداد 1380، تهران)

جمیله شیخی، در خانواده‌ای فرهنگ‌دوست در هشتم اریبهشت 1309 در زنجان متولد شد. او از کودکی و به تشویق پدر و مادرش در نمایش‌های مدرسه بازی می‌کرد. وی از سال 1336 فعاليت هنری خود را با بازيگری، زير نظر اساتید این رشته آغاز کرد و به استخدام رسمی اداره‌ی تئاتر درآمد.

او در اداره‌ی هنرهای دراماتيک با كمک و همراهی افرادی چون عزت‌الله انتظامی، جعفر والي، محمدعلي كشاورز و حميد سمندريان تئاتر جديدي را بنا نهادند. آنان زمانی كه هنر نمايش رو به ابتذال می‌رفت، مردم را دوباره با تئاتر راستين آشتی دادند. پس از آن، شیخی بازی در تعدادی از نمايش‌های تک‌پرده‌ای برای تلويزيون را آغاز کرد و چندی بعد، دكترای افتخاری تئاتر گرفت.

این بانوی هنرمند در سال 1354 به دعوت نصرت كريمی، در نخستين فيلم سينمايی‌اش با نام «خانه‌‎ی خراب» به ایفای نقش پرداخت. سپس در دهه‌‎ی 1360 هم‌زمان با بازی در فيلم‌هايی چون «پاييزان» (1360) و «پرنده‎ی كوچك خوشبختي» (1366)، فعاليت خود را در نمايش‌های تلويزيونی گسترش داد. شیخی همچنین در سريال‌هايی چون «پدرسالار» (1372) و «تولدی ديگر» (1377) مثل همیشه خوش درخشید.

بازی در فيلم «مسافران» (1370) را می‌توان یکی از به يادماندنی‌ترين نقش‌های سينمایی او دانست. این فيلم، سيمرغ بلورين جشنواره‌‌ی فجر را برایش به ارمغان آورد. شيخي پنج سال بعد نيز برای نقش‌آفرينی در «ليلا» (1375)، موفق به کسب سيمرغ بلورين ديگری از جشنواره‌ی فجر شد. «كاغذ بي خط» (1380)، آخرين فیلمی‎‏است که این هنرمند محبوب و مردمی، بازی کرده‌است.

وی که مادر آتیلا پسیانی‎است، در سال 1380 به دليل حمله‌ی قلبي، دار فانی را وداع گفت.