حمیده خیرآبادی
خیرآبادی، حمیده (زادهی 30 آذر 1303، رشت_درگذشت 31 فروردین 1389، تهران)
حمیده خیرآبادی ملقب به مادر سینمای ایران، در سال 1332 با ایفای نقش در فیلم «میهنپرست» به سینما راه یافت و در سال 1336 فعالیت هنریاش را در تئاتر آغاز کرد.
این هنرمند پیشکسوت در طول فعالیت هنری خود در بیش از ۱۵۳ فیلم سینمایی نقشآفرینی کرده و از این نظر میان بازیگران ایرانی رکورددار است. وی مادر ثریا قاسمی، هنرمند شناختهشدهی کشورمان است.
خیرآبادی در فیلمهایی چون «پیراک» (1363)، «خانهی ابری» (1365)، «اجارهنشینها» (1365)، «مادر» (1368)، «بچههای طلاق» (1368)، «بانو» (1370)، «مریم و میتیل» (1371)، «هنرپیشه» (1371)، «روز واقعه» (1373)، «کلاهقرمزی و پسرخاله» (1373)، «مرد آفتابی» (1374)، «پاکباخته» (1374)، «بازیگر» (1377) و «توکیو بدون توقف» (1381) بازی کرده است.
وی ایفای نقش در مجموعههایی نظیر «بهارانه» (1368)، «میهمان» (1369-1368)، «مزد ترس» (1371)، «این خانه دور است» (1371)، «آپارتمان» (1372-1371)، «پدرسالار» (1373-1372)، «همسران» (1373)، «خانهی سبز» (1375)، «کهنهسوار» (1376)، «در قلب من» (1377)، «پدرخوانده» (1378)، «دردسر والدین» (1380)، «با من بمان» (1381)، «سفر سبز» (1381-1380) و «این راهش نیست» (1382-1381) را در کارنامهی هنریاش دارد.
از افتخارات این هنرمند، میتوان به سه بار نامزدی دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از جشنوارهی فیلم فجر برای فیلمهای «هی جو» (1367)، «سایهی خیال» (1369) و «یک مرد، یک خرس» (1371) اشاره کرد.