امیر جلال‌الدین که در گذشته پاورقی‌نویس مطبوعات بوده‌است، حاضر نیست خود را با شیوهٔ جدید نوشتاری آن‌ها تطبیق دهد و دچار مشکل می‌شود. اصرارهای همسرش و نویسندهٔ جوانی که پیش از این شاگردش بوده نیز راه به جایی نمی‌برد و او دست از نوشتن برای مطبوعات می‌کشد. تکیه‌گاه آن‌ها در این زمان تنها پس‌اندازشان است که آن نیز پس از مدتی به انتها می‌رسد و سر و کلهٔ سمسار محله و همسایهٔ بساز و بفروششان که چشم به تصاحب خانهٔ بزرگ و اشیای قدیمی آن‌ها دارند پیدا می‌شود...