کیانوش عیاری
عیاری، کیانوش (زادهی 23 اردیبهشت 1330، اهواز)
كيانوش عياري فيلمنامه نويس، كارگردان، تدوينگر و تهيه كننده سينماي ايران است. وی فعالیت هنریاش را در سینمای آزاد آغاز کرد و پس از ساخت چند فیلم 8 میلیمتری به سینمای حرفهای راه یافت.
این هنرمند، فعالیت در سینمای حرفهای را با نگارش و کارگردانی فیلم «تنورهی دیو» (1364) تجربه کرد و برای این فیلم موفق به دریافت لوح زرین بهترین کارگردانی از جشنوارهی بینالمللی فیلم فجر گردید.
عیاری نگارش و کارگردانی مجموعهی «روزگار قریب» (1386-1381) و کارگردانی مجموعههای «خانه به خانه» (1375) و «هزاران چشم» (1382) را به عهده داشته است.
وی کارگردانی، نگارش و تهیهکنندگی فیلمهایی چون «شبح کژدم» (1365)، «آن سوی آتش» (1366)، «روز باشکوه» (1367)، «دو نیمه سیب» (1370)، «آبادانیها» (1371)، «شاخ گاو» (1374)، «بودن يا نبودن» (۱۳۷۷)، «سفرهی ايرانی» (۱۳۷۹)، «بيدار شو آرزو» (۱۳۸۳) و «خانهی پدری» (۱۳۸۹) را نیز به عهده داشته است.
از افتخارات این هنرمند برجستهی کشورمان میتوان به دریافت لوح زرین بهترین کارگردانی برای فیلم «آن سوی آتش» (1366) و سیمرغ بلورین بهترین اثر هنر و تجربه و جایزهی ویژهی هیأت داوران برای فیلم «بیدار شو آرزو» (1383) از جشنوارهی فیلم فجر اشاره کرد.
وی همچنین برندهی جایزهی پلنگ نقرهای از جشنوارهی بینالمللی فیلم لوکارنو برای فیلم «آبادانیها» (1371)، برندهی جایزهی هرم طلایی و جایزهی بهترین فیلمنامه از جشنوارهی فیلم قاهره برای فیلم «بودن یا نبودن» (1377) و نامزد دریافت جایزهی کریستال گلوب از جشنوارهی فیلم کارلووی واری برای فیلم «سفره ایرانی» (1379) شده است.
عیاری به عنوان تدوینگر، مشاور کارگردان و طراح صحنه و لباس نیز سابقهی فعالیت دارد. او برادر داريوش عياری، فيلمبردار کشورمان است.